De vogeluitstap van vandaag leidde me naar de Cetina-meersen in Puerto Real. Op weg naar mijn eerste stop in San José del Valle hoopte ik wat roadkill op te pikken om de roofvogels die ik zocht te kunnen lokken met natuurlijk aas. Na amper een kwartier op de baan zag ik al een dode rat, die ik oppikte en meenam in een plastic zak. Het was helaas niet het enige dode dier dat ik op de weg zag liggen.
Afgezien van de prachtige uitzichten vanaf de top van Cruz del Valle, was er niet veel interessants te zien voor een enthousiaste vogelaar, dus besloot ik naar een vertrouwde plek te rijden waarvan ik wist dat er zeker roofvogels zouden zijn. Het idee was om een bruine kiekendief aan te trekken met het onfortuinlijke knaagdier. Dat bleek veel ingewikkelder dan verwacht. Allereerst moest ik door de modderige moerassen lopen om mijn zware statief op te zetten, om er vervolgens achter te komen dat de kap van mijn camouflagepak ontbrak. Wanhopig moest ik mijn camouflagebroek over mijn hoofd trekken in een poging mezelf onzichtbaar te maken voor de vogels, maar ik ben er vrij zeker van dat die tactiek niet werkte.
Ook de rat trok geen bijzondere bezoekers. Een glimp van een blauwe kiekendief tussen het riet gaf me een sprankeltje hoop dat de dag op zijn minst een paar fatsoenlijke foto's zou opleveren.
Nadat ik een aantal kilometers stappen over modderige grond, met zware spullen sleurend, legde ik in een laatste poging van de dag het aas op een betonnen paal en gebruikte ik de auto als hide, in de hoop dat de kiekendieven heel dichtbij zouden komen. Ze vlogen wel behoorlijk dichtbij, maar negeerden uiteindelijk het aas volledig.
De vier bruine kiekendieven die ik tijdens mijn bezoek zag, leken hier vaste bewoners te zijn. Ze amuseren zich zeker wanneer ze over het natste deel van de moerassen vliegen, waarbij ze de andere vogels schrik aanjagen. Vandaag probeerden ze een enorme groep Wintertalingen lastig te vallen. Die vogels waren eerst onzichtbaar vanaf de hoofdbaan, maar ik zag ze meerdere keren opvliegen, opgejaagd door een razende kiekendief.
Nadat ze me eerst hadden uitgelachen vanwege mijn gebrekkige camouflage, hadden de kiekendieven nu dolle pret met het achtervolgen van de eenden. Maar je kan ze moeilijk iets kwalijk nemen, met hun mooie, gele ogen en ondeugende blikken.
De kiekendieven waren niet de enige roofvogels in dit gebied vandaag ... Ook verschillende visarenden en buizerds zorgden ervoor dat de middag de moeite waard was.
Op sommige dagen maak je niet de foto die je in gedachten had, maar als je uren op dezelfde plek doorbrengt, gebeurt er uiteindelijk toch altijd iets bijzonders, gegarandeerd. Zodra mijn nieuwe camouflagekap er is, ga ik weer op pad om te proberen een roofvogel te fotografen terwijl hij aas pakt.
Comments