Na de regenval van vorige maand had ik goede hoop dat de lagunes van Chiclana een behoorlijk aantal vogels zouden bieden. De mogelijk hogere waterstanden deden me het beste verhopen. Mijn bezoek zou echter uitdraaien op een mix van verrassingen en teleurstellingen.
Mijn eerste stop was de Laguna de la Paja. Deze lagune, die al jaren droog had gestaan, had onlangs een beetje regen gehad en daardoor was ik hoopvol. Helaas was er geen druppel water te vinden. In plaats daarvan zag ik vogels verzameld op het omliggende land. Onder hen roodborsttapuiten, op de struiken gezeten, rondfladderende Europese kanaries en een groep rode patrijzen. Hoewel het prettig was om de vogels te zien, was dit bijlange niet het spektakel dat ik me had voorgesteld.
Vervolgens ging ik naar Laguna de Jelí en daar begon de uitstap interessant te worden. Hoewel de lagune niet helemaal vol was, was er genoeg water om een verscheidenheid aan vogels aan te trekken. De meest opvallende waren geelpootmeeuwen en een groot aantal ooievaars. De slechte staat van de weg maakte het rijden naar de toegangspoort een beetje vervelend, maar het was de moeite waard om naar de lagune te wandelen. Het landschap was rustgevend en ik werd vergezeld door het constante gezang van kleine zwartkoppen en andere kleine zangvogels langs het pad.
Er zijn drie uitkijkpunten rond de lagune, maar de eerste twee waren niet veel soeps, omdat ze te ver van het water af lagen. Het meest interessant was het derde uitkijkpunt, een ronde houten schuilhut. Vanaf daar had ik een veel betere kijk op de lagune en de vogels die zich in het ondiepe water verzamelden. Het uitzicht was mooi, ook al maakte de afstand tot de vogels het moeilijk om goede foto's te maken.
Terwijl ik over het pad liep, hoorde ik een bekend maar ver geluid: de onmiskenbare trompetroep van een kraanvogel. Ik realiseerde me al snel waar het vandaan kwam: een zwerm van 27 kraanvogels die noordwaarts over mij heen vlogen. Hun sierlijke vlucht gaf de dag toch iets magisch.
Maar het echte hoogtepunt kwam enkele momenten later. Terwijl ik rustig bij de hut stond, vloog er een grote groep ooievaars laag over mij heen, hun vleugels in koor klapwiekend. Het geluid was krachtig en bijna hypnotiserend in de anders stille omgeving. Het was een zeldzaam en intens moment dat de reis toch de moeite waard maakte.
Hoewel er de lagune bijna geen water stond, blijft de Laguna de Jelí een plek met een groot potentieel. Met meer water zou het een verborgen schat voor vogelaars kunnen worden, vol vogelleven.
Comments