Ontmoetingen tijdens de lente bij de draslanden van Casablanca

De lente is eindelijk aangebroken en het is onmogelijk om het niet te merken. De velden zijn super kleurrijk, overal zie je weer insecten en het warme licht van het seizoen komt langzaam tevoorschijn. Het is een tijd van verandering - en voor vogelliefhebbers een spannende periode vol verwachtingen. In slechts één dag kon ik het melodieuze gezang van de nachtegaal horen, een glimp opvangen van de levendige bijeneter en de sierlijke vlucht van de vorkstaartplevier observeren. Allemaal onmiskenbare tekenen dat de lentetrek goed op gang is.

Te midden van de distels zingt een Orpheusspotvogel uit volle borst

Vorkstaartplevier

De draslanden van Casablanca, net over de grens met Cadiz, in het uiterste zuiden van de provincie Sevilla, leken de perfecte plek om de seizoenswisseling te vieren. Na de hevige regenval van de afgelopen winter keert het leven terug met een opvallende intensiteit. De stijgende temperaturen zorgen voor een soort explosie van activiteit – niet alleen bij de vogels, maar ook overal om hen heen. Maar goed, het bezoek herinnerde me ook aan één van de minder leuke dingen van de lente: de muggen. Het warme weer en de vochtige omgeving van de moerassen waren de ideale plek voor hen. Soms werd ik helemaal omringd en dat stelde mijn geduld zeker op de proef. Ik denk dat dit één van mijn laatste bezoekjes aan de moerassen was voor de rest van de lente.

Kuifleeuwerik

Onder de voorjaarsreizigers: dit paapje

Een roodkopklauwier houdt vanuit de hoogte alles goed in de gaten

Provençaalse grasmus

Een rode patrijs met karakter, perfect op zijn gemak in het midden van de weg

Een eenzame krakeend in de wetlands

Dicht bij het water komen was ook niet makkelijk. De onverharde paden die door het gebied leidden waren in slechte staat en nog steeds gedeeltelijk modderig. Op sommige stukken was het zelfs te voet onmogelijk om verder te gaan. Maar het was de moeite zeker waard. Van een afstandje kon ik al zien dat het krioelde van het leven in de lagunes. Er waren minstens 500 grote flamingo's bij de grootste lagune, allemaal gezellig bij elkaar met hun lichtroze veren. In een ander gedeelte gaven ongeveer 300 zwarte ibissen met hun diepe, glanzende kleuren het landschap een bijzondere uitstraling.

De zwarte ibissen landden als ballerina's die net een nieuwe pirouette hadden geleerd

Een deel van de enorme groep zwarte ibissen, honderden individuen sterk

Een groep flamingo's had zich afgezonderd van de rest en was naar een meer afgelegen plekje gegaan. Ik besloot om rustig in de buurt te wachten. Flamingo's die naar de camera toe vliegen, zie je niet vaak - meestal vliegen ze juist de andere kant op. Maar vandaag werd mijn geduld beloond. Toen de kleinere groep uiteindelijk opsteeg om zich weer bij de hoofdgroep te voegen, passeerden ze vlak voor mij. Ik slaagde erin om verschillende foto's van ze te maken in volle vlucht, met gestrekte vleugels en hun bijzondere silhouetten naar mij toe. Een unieke kans.

Een ander onvergetelijk moment was toen ik zag hoe een dwergarend het aan de stok kreeg met twee kievieten. Vlak voor de confrontatie had ik de arend agressief naar het nest van de kieviten zien duiken. De twee kleinere vogels aarzelden niet om hun territorium te verdedigen. Hoewel ze veel kleiner waren, joegen ze de roofvogel met volle moed weg – een duidelijk voorbeeld van hoe fel ouderschap kan zijn in de vogelwereld.

Niet ver van een groepje dennenbomen vond ik een paar braakballen verspreid op de grond. Ze zaten vol met kleine botjes, een duidelijk bewijs dat een uil actief was geweest in het gebied. Ik heb de uil niet gezien, maar de sporen die hij heeft achtergelaten laten wel zien dat er 's nachts ook genoeg dieren in deze moerassen rondhangen.

Braakballen van een uil

Er waren talloze mogelijkheden om foto's te maken. Gele kwikstaarten en grauwe gorzen poseerden voortdurend op stengels en verkeersborden, met hun felle kleuren en karakteristieke houdingen. Libellen vlogen snel door het riet en gras, maar bleven vaak net lang genoeg stil voor een goede foto. De lachsternen leken bijzonder geïnteresseerd in hen en doken af ​​en toe naar beneden alsof ze op libellenjacht waren.

Gele kwikstaart

Grauwe gors

Mannelijke zadellibel

Twee lachsternen zweven samen door de kleurrijke velden op zoek naar hun volgende maaltijd

Deze lachstern heeft in de vlucht een libel gevangen – een moment van pure precisie

Een moment vastgelegd tijdens de vlucht, waarbij de typische vorm van de staart goed zichtbaar is

Een deel van de kolonie lachsternen

Een stille scène van genegenheid—een stern deelt voedsel met een ander

Maar het hoogtepunt van de dag was misschien wel mijn ontmoeting met een koppeltje steenuilen. Ze vlogen weg toen ik dichterbij kwam, maar bleven in de buurt. Het is me gelukt om een paar mooie foto's te maken – scherp genoeg om hun felgele ogen en die intense, nieuwsgierige blik te laten zien, waar ze zo bekend om staan.

Het paartje steenuilen, dat al mijn bewegingen in de gaten houdt

De moerassen van Casablanca bestrijken een uitgestrekt gebied, en als de onverharde paden droog zijn, kun je er gemakkelijk urenlang wandelen. Op het eerste gezicht lijkt het landschap misschien wat eentonig – vlakke rietvlaktes, open velden en ondiep water – maar langzaam laat het zijn charme zien aan degenen die de tijd nemen om goed te kijken. Voor de geduldige vogelaar zijn de beloningen talrijk: onverwachte ontmoetingen, subtiele bewegingen in de vegetatie en het rustige ritme van het leven in de wetlands. Het is een plek die uitnodigt tot stilte en observatie – een ruimte waar de natuur op een rustige maar duidelijke manier haar verhaal vertelt.

Bruine kiekendief op de uitkijk

Dit was het decor voor het grootste deel van mijn wandeling

Op deze plek was verdergaan onmogelijk

Ook hier was er geen doorkomen; dichter bij de flamingo’s komen was onmogelijk

Technisch gesproken was het misschien maar één enkel bezoek, maar deze trip naar de moerassen van Casablanca bevatte genoeg momenten, kleuren en ontmoetingen om een heel seizoen te vullen. De lente is nog maar net begonnen en zit nu al vol verrassingen.

Een roodstuitzwaluw glijdt over een tapijt van lentekleuren