De temperaturen zijn opmerkelijk mild voor deze tijd van het jaar, zo mild dat je je nu al afvraagt hoe heet het in de zomer zal worden. ´s Morgens kan het nu nog redelijk koud zijn, vooral als er een stevige bries staat, zoals vandaag.
Ik had deze plek al eerder bezocht met een beginnende vogelaar, maar nu was ik benieuwd welke vogels er zouden te vinden zijn in de eerste maand van het jaar .
Zoals verwacht waren de meeste vogels waadvogels, als oeverloper, tureluur, krombekstrandloper, regenwulp en steenloper. De beste manier om deze vogels zo dicht mogelijk bij je camera te hebben, is gewoon wachten tot ze zelf dichterbij komen. Dat kan soms wat moeilijk zijn omdat er best veel mensen rond dit pad lopen of stappen, maar uiteindelijk wordt geduld altijd beloond.
Ik hoopte een paar goede foto's te maken van de flamingo's, waarvan ik er meer dan een dozijn zag staan, maar de hoek of de afstand waren niet optimaal. Ik nam dan maar verschillende traditionele foto's van de andere vogels, voornamelijk waadvogels, en amuseerde me bij het kijken naar een oeverloper die zijn ontbijt aan het vangen was.
Ik had de hoop al opgegeven op iets buitengewoons te zien toen ik een groep van meer dan honderd kluten zag, die samen in het ondiepe water stonden. Het werd nog spectaculairder toen ze rondjes begonnen te vliegen.
Net nadat ik een laatste foto had gemaakt van één van de vele regenwulpen, zag ik een roofvogel in de lucht.
De grote vogel vloog recht op mij af.
'Een visarend? Het is een visarend! Hij heeft iets in zijn bek. Een vis! Hij heeft een vis! Een visarend met een vis!'
Ik was behoorlijk opgewonden voordat ik een aantal fantastische foto's maakte van wat waarschijnlijk mijn favoriete roofvogel is geworden. Tijdens de recente visarenden-telling heb ik ondervonden hoe moeilijk het kan zijn om ze te vinden in bergachtiger gebied, maar de kans is groot dat je ze tegenkomt rond moerassen of zoutpannen. Maar met een enorme vis? Gewoon adembenemend!
De visarend vloog rondjes boven mijn hoofd voordat hij in een boom landde, op een veilige plek om te lunchen.
Na deze gedenkwaardige ontmoeting had ik nog maar weinig zin om nog meer foto's te nemen van de kluten of andere waadvogels. De enige beeld dat ik kan bedenken dat deze foto's zou overtreffen, is dat van een visarend die in het water duikt. Op een dag zal het mij ook lukken die te vinden, zeker weten!
Comentários